30 | I feel a breeze from other planets
ANNEMIE AUGUSTIJNS
08.09.2017 - 28.10.2017
pictures by Annemie Augustijns
I feel a breeze from other planets
With I feel a breeze from other planets, Annemie Augustijns enters into a dialogue with the cosmos; inspired by the quote of Albert Einstein: ‘Imagination is more important than knowledge. For knowledge is limited.’ It is a dialogue that does not originate from looking at the cosmos, but exactly from looking right next to it and by observing how the meaning of the cosmos has been reconstructed in figures, objects and constellation on earth, turning the cosmos into a palpable and conceivable object.
Exactly 50 years ago, in 1967, the international Outer Space Treaty was signed wherein it was stipulated that the cosmos had to be accessible to everyone at all times, and that no nation could claim the cosmos. The denial of explicit spatial claims to states and ideologies turned the cosmos into an ideal laboratory of science – as the domain that, so it is supposed, excels in objectivity and neutrality. Therefore, figuratively speaking, science brought the cosmos to earth, in the form of scale models in museums, installations for rocket launching, telescopes, laboratories, etc. As it was established that the cosmos was not supposed to be colonised, it seemed as if in certain places the cosmos started to colonise the earth.
I feel a breeze from other planets documents the confrontations between an earthly world and the representation of the cosmos. Annemie Augustijns photographs the worldliness of astronomy and space travel, and looks behind the scenes of laboratories and scientific institutions to document what she encounters there from a unique perspective. She points us at new connections that demonstrate the fragility and the lived reality of this seemingly objective and systematically organised scientific environment. Her photographs show us the daily reality of this environment, filled with improvisations and fantasies, which act as a patina on the conventions and ambitions of a technological, scientific and ideological project – the conquest of the cosmos.
a text by David Peleman (Ghent University – Department of Architecture and Urban Planning)
I feel a breeze from other planets
Met I feel a breeze from other planets treedt Annemie Augustijns in dialoog met de kosmos, geïnspireerd door de quote van Albert Einstein: ‘Imagination is more imporant than knowledge. For knowledge is limited.’ Het is een dialoog die niet ontstaat door naar de kosmos te kijken, maar door er net naast te kijken en te observeren hoe de betekenis van de kosmos ge(re)construeerd wordt in figuren, objecten en constellaties op aarde waardoor de kosmos heel tastbaar wordt.
Precies 50 jaar geleden, in 1967, werd het internationaal ruimteverdrag afgesloten waarin gestipuleerd werd dat de kosmos te allen tijde voor iedereen toegankelijk moest zijn en dat geen enkele natie de kosmos kon claimen. Het ontzeggen van expliciete ruimtelijke claims aan staten en ideologieën maakte de kosmos tot het uitgelezen laboratorium van de wetenschap – als het domein dat zogenaamd uitblinkt in objectiviteit en neutraliteit. Die wetenschap bracht bij wijze van spreken de kosmos naar de aarde, onder de vorm van schaalmodellen in musea, installaties voor raketlanceringen, telescopen, laboratoria, etcetera. Nu duidelijk was dat de kosmos niet mocht gekoloniseerd worden leek het wel alsof de kosmos op gerichte plaatsen de aarde koloniseerde.
I feel a breeze from other planets documenteert de confrontaties tussen een aardse wereld en de representaties van de kosmos. Annemie Augustijns fotografeert de wereld van de astronomie en de ruimtevaart en kijkt achter de schermen van laboratoria en wetenschappelijke instellingen om hetgeen ze daar aantreft vanuit een andersoortig perspectief te documenteren. Ze wijst ons op nieuwe verbanden die de fragiliteit en de geleefde werkelijkheid tonen van deze schijnbaar van objectiviteit en systematiek overladen wetenschappelijke omgevingen. Van die omgevingen toont ze ons de dagelijkse realiteit met al haar improvisaties en fantasieën die als een patina bovenop de conventies en ambities van een technologisch, wetenschappelijk en ideologisch project – de verovering van de kosmos – komt te liggen.
een tekst door David Peleman ((UGent – Vakgroep Architectuur & Stedenbouw)