18 | Casimir
CASIMIR
12.02.2015 - 18.04.2015
pictures by Jean Van Cleemput
Casimir
Casimir has been making furniture for a quarter century, he is a true craftsman who likes to work manually in his studio. You notice that in every piece made by him, in the unique combination of rock solidity and sophistication of his furniture.
But Casimir does not make furniture as such. His pieces are wilful in shape and design. They are deconstructed, turned inside out. He makes furniture in which the whole tradition and history of the genre is rethought. And he creates strange objects with whose identity (he calls it their 'gender') he likes to play. In Casimir's world a rack can also be a closet, a chair a slide, a ladder a rack, and an industrial bridge-structure can accommodate long slides.
Casimir rethinks the history of furniture. What is a cabinet other than a chest put straight up, he wonders. And he looks for alternatives: I've designed a cupboard whose door was fixed to the wall and whose cabinet hinged.
Similar to what a poet does with words, Casimir combines his furniture in a very personal way. For the exhibition at gallery Valerie Traan he designed 15 new works, a series of basic objects. Starting from a plank he makes uprights, trestles, planes, cases and ladders, which can be combined in a simple way to make the most surprising unconventional furniture in solid oak. The basic objects of Casimir are not simply 'modular' objects, they are the elements of a true 'ars combinatoria' in which concepts such as robustness, ecology and honesty play a central part. The honesty of the structure, of the material, and above all the honesty of their maker.
(text Marc Holthof)
Casimir
Casimir is al een kwart eeuw meubelmaker, hij is een ambachtsman die graag met zijn handen werkt in zijn atelier. Dat zie je in elk van zijn meubels, in die unieke combinatie van oerdegelijkheid en verfijning.
Maar Casimir maakt niet zo maar meubels. Ze zijn eigenzinnig in vorm en ontwerp. Ze worden gedeconstrueerd, binnenste buiten gekeerd… Hij maakt meubels waarin de hele traditie en geschiedenis van het genre herdacht wordt. En hij creëert vreemde objecten waarvan hij met de identiteit (het 'gender', noemt hij het) speelt. Een rek is ook een kast bij Casimir, een stoel een schuif, een ladder een rek, een industriële brugconstructie herbergt lange schuiven.
Casimir herdenkt in zijn werk de geschiedenis van het meubel. Wat is een kast anders dan een kist die rechtop gezet wordt, vraagt hij zich af. En hij bedenkt ook alternatieven: ik heb ooit een kast ontworpen waarvan de deur aan de muur vast hing en de kast scharnierde.
Zoals een dichter met woorden doet, zo combineert Casimir zijn meubels op een heel eigen manier. Voor de tentoonstelling bij galerie Valerie Traan ontwierp hij 15 nieuwe werken. Het zijn een serie basisobjecten. Vertrekkend van een plank maakt hij staanders, schragen, draagvlakken, kisten en ladders, die op eenvoudige manier met mekaar kunnen gecombineerd worden tot de meest verrassende onconventionele meubels in massief eikenhout. De basisobjecten van Casimir zijn niet zo maar 'modulaire' objecten, het zijn de elementen van een heuse 'ars combinatoria' waarin begrippen als robuustheid, ecologie en eerlijkheid centraal staan. De eerlijkheid van de constructie, van het materiaal, en bovenal de eerlijkheid van de maker.
(tekst Marc Holthof)