57 | RENCONTRE(S)
DIMITRI VANGRUNDERBEEK
SÉBASTIEN PAUWELS
until 27.11.2021
Saturday 27.11 | 2-6 PM finissage in presence of the artists
RENCONTRE(S) | Dimitri Vangrunderbeek & Sébastien Pauwels
The exhibition Rencontre(s) is like a first meeting, a first acquaintance of two artists and their work in Valerie Traan gallery. Sébastien Pauwels and Dimitri Vangrunderbeek got to know each other when Veerle Wenes brought them together. It soon became clear that both have a lot to say to each other and apparently also share a common ground: a mutual interest in cut-offs and alignments, for example, but certainly in playing with second and third dimensions, developing autonomous forms 'en cours de route' and moving between the flat surface and the sculptural volume.
In his Form Studies with Plaster Casts, Dimitri Vangrunderbeek playfully and consistently explores the potential of a formal language that moves between a wood print and a plaster tile. In small and larger formats, it is a series that grows and dialogues with questions of positive and negative space, of surface and materiality. Fragments of furniture, a table with four legs, a badminton net, or the floor plan of his studio, are abstracted, reduced and cut out. Sketches appear as drawings with traces of scratches and pieces of fiber on plaster casts and sawn-out boards. They become sculptural entities, free forms that abandon functionality and spatial interventions that explore the limits of his artistic thinking.
In his sculptures, Sébastien Pauwels seems to work in an almost painterly manner. As soon as volumes are created, his brushstroke takes an essential place and explores notions of vertical and horizontal movements, texture, and color. Linear patterns and gentle curves appear both on the bas-reliefs on the wall and on the anthropomorphic forms in the middle of the room. The structures are composed of several layers of fiberglass on pieces of cardboard with a coating that caresses the surface. The traces of the creation process remain visible on the sculptural skin with small drippings, tactile folds and cracks, pedestals that become part of the work and at the same time serve as supports. Each step is visible as if to reinforce the passage of time, of reflection and completion.
These three-dimensional hollow forms tempt us to see them from two points: a front and side view in two directions rather than the intention of the all around-principle. They are fragile silhouettes, composite objects that seem to become human figures, with names such as Franz, Eva, Victoria or Edgard referring to near and distant relatives or sculptors from art history. They are idols, directly cut out of cardboard and playfully and quickly joined together "à taille de la main". Some stand upright like a totem and others seek out the tension between gravity and resistance. They are simple artistic gestures, in which each sculpture can be observed in one shot. Experiments with an inviting freedom.
With Dimitri Vangrunderbeek, the act of happening appears not only in the tracing drawings on the wall, but also in the collage of undulating mirrors and wooden cut-outs. He shows time and spatiality, depth, and perspective in one gesture, and new designs emerge during the painting, dipping, stacking or folding process. Also his vertical figures come precisely to life and form sculptural assemblages with iron wire, racks, clothes hangers. Composition, framing, and precision are the anchor points for articulating the material qualities of collected fragments of chairs or translucent bottles in boxes. They enable a poetic reading of ordinary objects. They open connections and show what could not yet be seen.
With the work of Sébastien Pauwels and Dimitri Vangrunderbeek, the exhibition Rencontre(s) brings together several essential points, in which the craftsmanship of the making, the artistic gesture of the imagining and the memories of sculpture come together. Both artists investigate their ‘métier’ in their own way, free and unbound, and meet each other here and now with their imaginary spatial interventions on a human scale. Fragile and solid. Autonomous and connected. At the same time.
Els Wuyts
RENCONTRE(S) | Dimitri Vangrunderbeek & Sébastien Pauwels
De tentoonstelling Rencontre(s) is als een eerste ontmoeting, een eerste kennismaking van twee kunstenaars en hun werk in Valerie Traan gallery. Sébastien Pauwels en Dimitri Vangrunderbeek hebben elkaar dus leren kennen op het moment dat Veerle Wenes hen bij elkaar bracht. Al snel bleek dat beide veel aan elkaar te vertellen hebben en blijkbaar ook een aantal raakpunten delen: een gezamenlijke interesse in afsnijdingen en uitlijningen bijvoorbeeld, maar zeker ook in het spelen met de tweede en de derde dimensie, het ontwikkelen van autonome vormen ‘en cours de route’ en het bewegen tussen het platte vlak en het sculpturale volume.
Dimitri Vangrunderbeek exploreert in zijn Form Studies with Plaster Casts speels en consequent het potentieel van een vormentaal, die beweegt tussen een houtafdruk en een plaasteren tegel. In klein en groter formaat is het een reeks die groeit en dialogeert met vraagstukken rond de positieve en de negatieve ruimte, tussen oppervlak en materialiteit. Fragmenten van meubels, een tafel met vier poten, een badmintonnetje of het grondplan van zijn atelier, zijn geabstraheerd, verkleind en uitgesneden. Schetsen verschijnen als tekeningen met sporen van krassen en stukjes vezels op gipsen afgietsels en uitgezaagde plankjes. Het worden sculpturale entiteiten, vrije vormen die de functionaliteit achterwege laten en ruimtelijke interventies die de grenzen van zijn artistieke denken onderzoeken.
En Sébastien Pauwels lijkt in zijn sculpturen bijna schilderkunstig te werk te gaan. Zodra er volumes ontstaan, neemt zijn penseelstreek een essentiële plaats in en verkent noties van verticale en horizontale bewegingen, textuur en kleur. Zowel op de bas-reliëfs aan de wand als op de antropomorfe vormen in het midden van de ruimte, verschijnen lineaire patronen en zachte rondingen. De structuren zijn samengesteld uit verschillende lagen glasvezel op stukken karton met een coating die het oppervlak streelt. De sporen van het maakproces blijven zichtbaar op de sculpturale huid met kleine drippings, tactiele plooien en scheuren, sokkels die deel van het werk worden en tegelijkertijd ook dienen als steuntjes. Elke stap is zichtbaar als om het verstrijken van de tijd, van reflectie en voltooiing te versterken.
Die driedimensionale holle vormen verleiden ons tot twee gezichtspunten: een voor- en zijaanzicht in twee richtingen in plaats van de intentie om rondomrond te werken. Het zijn breekbare silhouetten, samengestelde objecten die menselijke figuren lijken te worden, die met namen als Franz, Eva, Victoria of Edgard verwijzen naar nabije en verre familieleden of beeldhouwers uit de kunstgeschiedenis. Het zijn idolen, die direct zijn uitgesneden uit karton en speels en snel “à taille de la main” aan elkaar zijn gerijgd. Sommige staan kaarsrecht als een totem en andere zoeken de spanning op, tussen zwaartekracht en weerstand. Het zijn eenvoudige artistieke gestes, waarbij elke sculptuur in een beweging, in een shot waargenomen kan worden. Experimenten met een vrijheid die uitnodigt.
De act van het gebeuren verschijnt bij Dimitri Vangrunderbeek niet alleen in de traceertekeningen aan de wand, maar ook in de collectie glooiende spiegels en houten uitsnijdingen. Hij toont tijd en ruimtelijkheid, diepte en perspectief in één beweging en nieuwe ontwerpen ontstaan tijdens het lakken, doppen, stapelen of plooien. Ook zijn verticale figuren komen precies tot leven en vormen met ijzerdraad, rekjes, klerenhangers sculpturale assemblages in groepsverband. Compositie, kadrering en precisie zijn eveneens de ankerpunten om de materiële kwaliteiten van bijeengebrachte fragmenten van stoelen of doorschijnende flessen in dozen te articuleren. Ze maken een poëtische lezing van gewone voorwerpen mogelijk. Ze reiken verbindingen aan en tonen wat nog niet zichtbaar kon zijn.
De tentoonstelling Rencontre(s) brengt met het werk van Sébastien Pauwels en Dimitri Vangrunderbeek een aantal essentiële punten samen waarbij de ambachtelijke act van het maken, de artistieke geste van het verbeelden en de herinneringen aan de beeldhouwkunst samen komen. Beide kunstenaars onderzoeken het ‘métier’ op hun eigen manier, vrij en ongebonden, en ontmoetten elkaar hier en nu met hun imaginaire ruimtelijke interventies op mensenmaat. Kwetsbaar en stevig. Autonoom en verbonden. Tegelijkertijd.
Els Wuyts